Was het maar herfst!

~~De scholen zijn weer begonnen en er zijn weer een aantal dikke buiken zichtbaar geworden op het schoolplein. Waarom is het dan ook nog zo warm weer en verhullen ze ze niet in die dikke winterjassen .  Laat dat gure weer maar komen!
Een van die vrouwen is een moeder waarmee ik weleens spreek. Ik probeer geïnteresseerd te doen maar ik merk dat ik haar zo min mogelijk wilt spreken. Ik probeer te ontkennen dat er een baby in haar buik zit.  Ze weet dat we ook een wens voor een tweede hebben en gezien ons verleden dat het niet vanzelfsprekend is. Ze heeft tot nu toe er nog niet met mij over gehad. Misschien durft ze het niet te vragen.
Van de week een kringgesprek gehad met alle ouders in de klas over het nieuwe schooljaar.ik kijk rond.  1, 2, 3, ik tel 4 dikke zichtbare buiken. Dat wordt dit jaar weer een aantal maxi cosi’s in de klas met het brengen van de kleuters. Ik vind het helemaal niet leuk om daarmee geconfronteerd te worden. Die moeders staan straks weer met elkaar te kletsen erover en vormen zo een band. Ik sta nog steeds met een lege buik. Ik zou zo graag bij dat clubje willen horen….
Ook is een groot aantal vrienden hier op babybytes weer zwanger geworden afgelopen maand. Begrijp me niet verkeerd hoor, ik ben ECHT blij voor jullie. Een nieuw leven is een wonder en altijd mooi nieuws! Maar ik zou jullie zo graag willen volgen.  Het is dat het er opeens iets meer dan gemiddeld is. Het lijkt alsof iedereen zwanger is.
Ik betrap me erop dat ik als ik op met over mijn buik aai wanneer ik s avonds op bed lig.  Af en toe komt mijn buik klem te zitten. Ik heb een buik(je) gevuld met lekkers en geen baby helaas. Af en toe voel ik mijn darmen. Ben ik misschien toch zwanger? De laatste test is ongeveer een half jaar geleden geweest dacht ik. Misschien hoor ik wel bij die gevallen die het niet in de gaten heeft en denkt dat ze menstrueert maar stiekem zwanger is! Het bestaat, het kan. Ik por in mijn buik, maar ik krijg geen reactie terug. Misschien binnenkort….
Zoals jullie al lezen, zit ik in een down moment. Ben een beetje chagrijnig. Deze wordt versterkt omdat ik weer niet weet waar ik aan toe ben deze maand. Aankomende woensdag is het 4 weken geleden dat ik ongesteld werd. Afgelopen woensdag merkte ik wel wat doorzichtig rekbaar slijm op maar daarna niks meer. Waarom gooit een verkoudheid mijn hele cyclus weer in de war? Heb geen krampen gevoeld die kunnen duiden op een eisprong.  Ook voel ik nog geen kwaaltjes die ik meestal rond mijn nod heb.  Ik wacht wel weer af.  Hmmm….is chagrijnig zijn misschien een kwaaltje? Nee, vast niet.
Ik heb nog een aantal zwangerschapstesten thuis liggen. Op dit moment heb ik nog geen behoefte om een testdatum vast te gaan stellen. Voor mijn gevoel pas  ergens ‘ begin oktober’ , laat ik het voor mezelf juist lekker vaag houden. Ik baal wel dat ik nog steeds een clear blue test met indicator heb liggen die nu 2 maanden over datum is.  Het is gewoon een confrontatie dat ik al zo’n lange tijd bezig ben. Ik wil het niet zomaar gebruiken, daarvoor heb ik de action testen. Alleen bij een positieve test of een echt twijfel geval. Tot nu toe is dat er dus niet van gekomen.
Nou, ik heb dit alles gelukkig weer van me af geschreven. Hopelijk helpt het. Gelukkig veel afleiding met afspraken en het examen. Tot die tijd ff mijn kop in het zand houden betreft een zwangerschap, oogkleppen op en alle ogen gericht op het halen van dit papiertje zodat ik een mooie toekomst kan bieden aan ons gezin, uit hoeveel personen deze ook mag komen te bestaan.